Anaslide

‘KENDİMİ BİR YERE AİT HİSSETMİYORUM’

3

Ayrıntılarla boğuşuyor insan değil mi? Bunun için ne yapmak lazım peki?
Aynen öyle! Bununla bir şekilde yüzleşmek, karakterinin o tarafıyla barış kurman lazım. Yoksa insanı delirtebilir. Açıkçası insan olduğunu, öldüğün güne kadar gelişim içersinde olacağını düşünürsen fikirler değişebilir sanıyorum. Bir projeyi beş yıl önce yaptığın hal ile beş yıl sonra yapacağın hal arasında hep farklar olacak. Bunları göz önüne alarak her şeyi doğal akışına bırakmak lazım. İşin güzelliği o aslında.
> Mükemmeliyetçilik yüzünden bir şeyden vazgeçtiğiniz hiç oldu mu?
Ben elime kalem aldığımdan beri resim yaparım. Küçükken karakalemle yarı insan–yarı hayvan fantastik karakterler çizerdim. Ancak mükemmel anatomi çizememekten ve perspektifi gerçekte olduğu gibi yakalayamamaktan kendimi kötü hissettim ve boya kullanmaya başladım. Tamamen gerçeklikten kopmak ve kendimi biraz rahatlatmak için soyut çalışmaya başladım, uzamış vücutlar filan. Sonra hata yaptığımı fark ettim. Şimdi eski resimlerime bakınca; ‘Ben aslında resim yapabiliyormuşum’ diyorum.