Ömer Vargı
Filmdeki karakterler hapisten çıkıp, yeniden hayatlarına başlıyorlar. Sizin de prangalarınızdan kurtulup yola devam ettiğiniz bir dönem oldu mu?
Ş.Ç.: Vallahi ben düşünüyordum yıllardır bu prangalar ne zaman kalkacak diye ama yok, biz bu prangalarla yaşamayı öğrendik. Yoksa Türkiye’de bundan kurtulmak imkânsız.
E.K.: Kıt kaynaklarla yaşamaya alışmış bir toplumuz biz. Sanatçısı da, işçisi de, köylüsü de, esnafı da öyle. Ben zaten sürekli o psikolojide yaşıyorum; hapsedilmiş gibi. Bedensel olarak değil, eylemsel olarak bu ülkede kendimi özgür hissetmiyorum. Öyle biri varsa, bana gelsin. Düşündüklerini tamamen, istediği gibi söyleyebilen biri varsa gelsin; yine de beni ikna edemeyecektir. Öyle bir ortam yok çünkü.
Ö.V.: Neyse ki hiç gerçek anlamda hapsedilmedim ama bizim toplumumuzda her birey hapsedilmişliği, dönem dönem ruhunda yaşıyor. Ben altmış yaşındayım, bizim jenerasyonumuz bunu çok çeşitli şekillerde yaşadı. Kendimizle mücadele ederek bunu aşmaya çalışıyoruz.