Tüm bu yaşadıklarımızı anlattığımda başka bir arkadaşım; ‘İşte ben de bunu istiyorum’ dedi. Ancak ben onu istiyordum. Can ile seks yapma düşüncesi tutkunun ötesine geçerek, kendimi kabul edilmiş hissetme ihtiyacına dönüşmüştü. Elbette sohbetimi baştan çıkarıcı buluyordu, peki ya cinsel açıdan baştan çıkarıcılığım? Aramızda hep hissetmek istediğim türden bir bağ vardı ama tüm bunlar bizi bir türlü zirveye taşımayacak gibi gözüküyordu. Aklına gelebilecek her yolu denedim ama Can kendini her geri çekişinde kendimi biraz daha başarısızlığa uğramış ve yalnız hissediyordum. 90’ların ortasındaki ergenlik çağımdan bu yana böyle bir mesafe koyulmamıştı önüme. Yatak odasının dışında gerçek bir feministtim evet ama sekste bir geyşa da olabiliyorum. Can; ‘Önce birbirimizin yanında rahat hissetmemizi istiyorum’ demişti. Öyle anlar geldi ki; onda bir sorun olup olmadığını dahi sorguladım. Ben rahatlık değil onun beni istediğine dair bir kanıt arıyordum.