“Aşk bittiğinde bir patlama olmuş da, alev alan milyonlarca parça havaya saçılmış gibi hisseder, sonra da üzülerek küle dönmesini izlersiniz ya; o anlarda kendime hep şu soruları sorarım; ‘Neden onunla tanıştım? Bu olanla bana anlatılmak istenen nedir? Tüm bunları neden yaşadım?’ Sonra üzerinden biraz zaman geçer” diyor nefesini bir an için tutarak ve ekliyor; “Bulunduğunuz yerde bir başkasıyla göz göze gelirsiniz ve bum! Aşk yeniden başlar.” Ona bu kadar kolay âşık olup olmadığını soruyorum. Bir süre düşünüp cevap veriyor; “Eğer yanlış kişiyse bunu hissederim ama bu âşık olmama engel olur mu? Hayır!” Ardından da yaşadığı iyi ve kötü tecrübelerin ona çok şey kattığından bahsediyor ve ekliyor; “Artık ne zaman gitmem gerektiğini ya da ilişkinin hangi yola sapacağını çok daha iyi görüyorum.” Peki, neden hep ünlü yıldızlar ya da herkesin tanıdığı kişilerle birlikte oluyor? Bu bir tür; ‘bayılırım soruna’ demek değil mi? “Bu söylediklerinize katılıyorum” diyor hafifçe gülümseyerek. “Mesleğimden ötürü onlarla karşılaşma ihtimalin daha fazla. Bu ilk aklıma gelen neden… Ama herkes gibi ben de başladığım ilişkinin sürekli olmasını ümit ediyorum. Ancak bu her zaman mümkün olmuyor. O yüzden yaşadıkça öğrenmeye çalışıyorum. Ayrıca yaşlandığımda hatırlayacağım müthiş hikâyeler de biriktiriyorum.”
Kanımca; Taylor Swift 30’lu yaşlarına geldiğinde hikâyelerini çok rahat antolojiye çevirebilir! Zira durmaya hiç niyeti yok, an itibariyle gezegen seyyahına dönüşmüş olabilir ama inanın bundan çok daha fazlası var onda. Şu andaki servetini evlere, arabalara ya da banka hesabına yatırsa da, bunu gelecekte kurmayı arzu ettiği yerleşik düzen için yaptığını da itiraf ediyor